De introductie

Ik ben nu alweer ongeveer 9 dagen op Linfield College en ik begin al een beetje ingeburgerd te raken.
Dit is mijn eerste weekend (zaterdagavond) en het is nu ongeveer 1 am. Ik heb nog geen dag een beetje op tijd in bed gelegen of normaal kunnen uitslapen maar dat zal op een gegeven moment (ooit) wel komen met de tijd.

Ik werd door een vriend van de familie waar ik mee verbleef in Portland naar Linfield gebracht. Eerst heb ik een telefoon prepaid kaart gekocht met een nieuw nummer. Ik geloof alleen dat ik daar niet echt op bereikt kan worden, dus nog een keer mijn nummer is 5035755552 met ietsvan 001 of +1 of 1 ervoor of gewoon nog mijn eigen nummer.
In ieder geval werd ik (natuurlijk) door een hartstikke aardige gast naar Linfield gebracht. Hij wist veel over het gebied en hij had in het leger gezeten, wat ik weer heel interessant vond, dus het uurtje, of hoe lang het ook duurde, was zo om.
Ik voelde me wel een beetje gespannen naarmate we dicherbij kwamen maar dat bleek (eenmaal aangekomen) helemaal niet nodig te zijn. Ik kwam rond een uur of half 7 aan wat nog al laat was dus het was allemaal een beetje gedoe, als het niet op zijn amerikaans op tijd gebeurt dan komt er weer van alles bij kijken. Uiteindelijk op mijn kamer aangekomen kwam natuurlijk de eerste kennismaking met mijn roommate en zijn familie. Hij heet Matt en het is een hartstikke aardige gast. Ik ben nou ook niet de meest verlegen jongen die er is dus we raakten al snel aan de praat (en met zijn familie). Ik dropte al mijn spullen maar in de kamer en na een uurtje was het tijd voor DE introductie in het Footballstadium. Het was een gezellige sfeer en na een paar introductiepraatjes van hoe geweldig het wel niet gaat worden en dat we hard moeten gaan studeren en goed moeten gaan sporten en vooral actief moeten zijn, moesten een paar volunteers de catacomben in om er dan als footballplayers uit te komen en door heel Freshman en ook oudere Linfielders te worden toegejuicht. Gelukkig ben ik de beroerdste niet dus offerde ik me op en kwam evenlater met een groepje andere als footballers het stadium uitgerend. Football is nog al een big deal hier, ze moeten elke dag trainen om een uur of 5-6 in de ochtend en dan 3 uur lang en in de middag wordt het allemaal nog eens vrolijk herhaald. Het budget van hun is onbegrijpelijk hoog maar dat zal wel moeten met een team van 100 man en naar ons soccerveld wordt al 9 jaar nauwelijks naar omgekeken.
In ieder geval werd ik uitgenodigd om na de introductie mee te eten met de familie van Matt. Het was hartstikke leuk en zo leerde ik hem en zijn familie ook beter kennen.

De volgende dag begon onze introductie echt met een meeting van de colloquium groep (hoe gaat het er nou aan toe op een college groep).
Je moest jezelf introduceren en een grappig weetje over jezelf vertellen. Ik vertelde dus dat ik mijn oor in mijn oor kon stoppen wat nogal voor ongeloof, verbaasde reacties en lachende gezichten zorgde. De groep is hartstikke aardig maar daar zitten nog niet mijn echte vrienden. We hebben naar weet ik wel niet hoeveel saaie praatjes moeten luisteren in de daarop volgende dagen maar we hebben ook bijvoorbeeld met zijn alle de L (van Linfield) op de foto en naar de playfair geweest. De playfair was natuurlijk weer tijdens de eerste international introduction geplaatst maar op de playfair leerde je door midden van allemaal grappige spelletjes enzo allemaal amerikanen kennen dus dan maar wat later bij de international meeting. het grote merendeel van de internationals is (natuurlijk) aziatisch met veel chinezen (want die zitten overal) en japanners. De 2e avond was er het fugitive spel (politie en dieven spel) waarbij we van de ene plek van de campus naar de andere moesten rennen en ondertussen alle oudere jaars met lichtgevende dingen moesten ontwijken. ik heb beide gespeeld en daar hebben matt en ik wat gasten van onze dorm ontmoet (Millercrew). Het waren Rhyse, Lewis en Kat(herine). Allemaal hartstikke aardige mensen waarmee we vandaag o.a. naar Portland zijn geweest.
Zaterdagavond hadden we de Silent Disco. Het was een hoofdtelefoon party met 2 dj's en alcoholvrij! Het was in het begin nogal raar maar uiteindelijk was het hartstikke lachen. We (lewis, Matt, Kat, Brenna en Hannah) zijn daarna nog met een groepje naar de (alcoholvrije) afterparty, wat wij dachten dan, in McMinnville gegaan. Dat bleek een rapper van Linfield te zijn die nogal in het geloof zat. Er was gratis!! hamburgers, hotdogs en cola enzo en de rapper was wel echt goed. Hij zat dus alleen nogal in het geloof dus toen we weggingen werden we door jongeren aangesproken of we geinteresseerd waren in Jezus en of we naar hem op zoek waren. De jongen die het aan mij vroeg had Hem 10 jaar geleden gevonden en hij wist zeker dat ik hem ook wel zou vinden.
Die zaterdag heb ik ook voor het eerst gevoetbalt, naja dat was het idee dan.
Ik had alleen het paperwork niet ingevuld en aangezien Amerikanen daar nogal van houden zou t em echt niet gaan worden. Ik zou concussion tests moeten maken, en een dozijn geweldige handtekeningen zetten onder van alles en nog wat. Ik zou hierdoor dus pas maandag kunnen trainen maar omdat dat onze day off was, zou het dus dinsdag worden. Maar gelukkig was de coach zo aardig om me de volgende dag wel om 7.30 op het veld te laten verschijnen om te 'kijken' naar de training. Daar was ik natuurlijk ook heel erg blij mee. Ik verscheen om precies te zijn 7.34 am op het veld en ik dacht naja wat boeit het, ik kan toch niks doen, maar daar dacht de coach mooi anders over. Het kon totaal niet door de beugel en de volgende keer moest ik echt op tijd komen. Gelukkig heb ik dat ook echt gedaan!

Ik geloof dat dit alweer een redelijk lange (om te lezen) blog is geworden, veel langer zou niet zo chill zijn om in 1 keer te lezen en omdat net de eerste week van de school voorbij is, zal ik proberen morgen een stukje over die eerste week en alle bijbehorende gebeurtenissen te schrijven.
Leuk trouwens dat mijn blog wordt gelezen en zeker ook de reacties die ik erop krijg!

Ik laat van me horen,
Vince